Bugun bizim ilk evlilik yildonumumuz.
Biz aslinda hicbi seyi usulune gore yapmadik, ama her sey olmasi gerektigi
gibi olmasi gereken zamanda oldu… plansiz, programsiz oldu. ben cok hayalperest
oysa mantikli olandi. Ustelik bana surekli 'dogru zaman'dan ve bu zamanin asla
planlanamayacagindan bahsederdi. Benim icin dogru zaman yoktu hayallerime
kavustugum an vardi sadece, dogru ya da yanlis sorgulamadan…
Kurdugum onca dugun, gelinlik ve dans hayallerinin hic biri olmadi.
Tacimin ciceklerini bizzat gidip Eminonu'nden alip arkadasimla birlikte
yaptik.
Ayakkabim yillar once alip hic giyemedigim stilettolarimdi.
Elbisem aldigimda bana 2 beden buyuktu ve henuz ortada
nikah tarihi falan da yoktu. Evde kendi imkanlarimizla yine arkadasimla
daralttik.
Saclarimi ve makyajimi kendim yaptim.
Evimize sadece 5 dakika mesafedeydi Konsolosluk,
yuruyerek gittik nikaha.
Havali arabalar, muhtesem saclar ve prenses gelinligi
yoktu orada. Sadece bizdik o an. Ben de en cok bu halimizi sevmistim. Iste o an
hissettigim tek sey 'dogru zaman'di. Siradisi hayatimizin ilk gunuydu, ve belki
kurdugum hayaller gercek olsaydi ben asla bu en sevdigim 'biz'le
tanisamayacaktim.
Ezberledigim ne varsa onunla unuttum, o yeniden ogretti.
Eski ezberlerime bambaska bakarak gecirdigim dolu dolu bir senede neler oldu
once ona sonra kendime hatirlatmak istedim bu hediyede!
Hem konsoloslugun hem de Konsolos Murat Baklaci'nin ilk nikahiydi :) e bizim de ilk nikahimiz olmasi munasebetiyle 3 ilki bir arada yasadik yasattik :)
Konsolosluk calisanari ve iki Cinli arkadasimizla birlikte kalabalik olmayan bir nikahti :) Emre'nin nikah sahidi canimiz Aydin Abimiz, benimse Emre'den uzak oldugum sure boyunca kendisine bildigim en agir gondermeleri yaptigim Ramazan nikah sahidim olmustu :)